Els' Wandelverslagen

Verslag van het Overijssels Havezatenpad, 2008 - 2009.

Bij de stuw bij Vilsteren eten we ons lunchpakketje op in de schaduw van een boom. Het is hier druk met wandelaars en fietsers, die allemaal wel graag even aan het water pauzeren. Mieren voorkomen bovendien dat we te lang blijven zitten.

Volgende

Naar boven

Zondag 31 augustus 2008

Dalfsen - Ommen 22,3 km

Vorige

In deze wat grijze zomer moeten we het een beetje hebben van de mooiere dagen en dit is zo'n weekend. Voor morgen wordt er regen voorspeld en duikelt de temperatuur weer naar beneden. Gisteren bleven we thuis vanwege het verjaardagsfeest van zoon Bart, maar vandaag gaan we nog een stukje lopen. Vanwege dat feestje niet al te vroeg. We nemen in Ommen de trein van kwart over 10 en zijn binnen 10 minuten in Dalfsen. Het café in het voormalige stationsgebouw is al open, dus starten we op onze favoriete manier met een kop koffie. Het is prachtig weer, volop zon, het wordt 28° en er staat een prettig briesje uit het oosten. Het eerste stuk gaat voornamelijk over rustige zandwegen tussen de velden door. Met maïs ja, maar gelukkig ook veel weiland, zodat we ook van het landschap kunnen genieten.

Bij kasteel Rechteren stappen we een klein stukje van de route om dit wat beter te kunnen bekijken, want volgens de foto in het boekje is het een prachtig kasteel. Veel meer dan een glimp vangen we er echter niet van op. Verkeerde jaargetijde, er staan veel bomen voor. En de oprijlaan is helaas verboden terrein.

We hebben een week vakantie en de weersvooruitzichten zijn goed genoeg om een paar dagen te gaan wandelen. Trekken dit keer. Omdat het vandaag niet zo ver is, vertrekken we niet heel vroeg naar Nijverdal. Hier parkeren we de auto bij het station. We reizen per trein naar Ommen. Een beetje omslachtig via Zwolle (5 kwartier), maar comfortabel. Alternatief was de relatief dure regiotaxi. In Zwolle hebben we een half uur om over te stappen, tijd genoeg dus voor een kop koffie en ons eerste broodje. En zo is het tegen 12 uur als we in Ommen gaan wandelen. Het is heerlijk weer, we lopen in korte broek en t-shirt. Bijna het hele traject van vandaag gaat over zandpaden, het is hier prachtig. Na de Vecht is het nu de Regge die we volgen. Die valt me overigens wat tegen. Je hebt een enigszins romantisch beeld van zo'n kleine rivier: meanderend, veel stroming. De werkelijkheid is anders. In de 19e eeuw is de Regge strakgetrokken (volgens de info in ons boekje bleven er van de 103 km slechts 47 over) en beheersbaar gemaakt. Gevolg is dat we vandaag over dijken langs een gekanaliseerde rivier lopen, overal even breed en zoveel mogelijk kaarsrecht. Overigens is men hier en daar druk bezig oude meanders weer uit te graven en de rivier weer een natuurlijker aanzien te geven, maar zoiets kost tijd.

Verder dan maar weer, eerst via een wat deprimerende camping met veel tuinkabouters, dan weer door het bos en door de velden, nog steeds veel over onverharde paden. Bij het gehucht Varsen worden druiven verbouwd, maar deze wijngaarden zitten aardig verstopt tussen de maïs. We zien er uiteindelijk één. Minpuntje van dit traject is overigens dat we wel vier keer drukke provinciale wegen moeten oversteken.

Dan maar weer verder, nu in de richting van de Vecht. Bij de buurtschap Hessum laat de route ons een extra rondje maken over de dijk langs de Hessumse Mars, een natuurreservaat met, volgens het boekje, veel vogels en oude Vechtarmen. Waarschijnlijk alweer het verkeerde jaargetijde, want vogels zijn er niet en in de verte zien we niet meer dan een streepje water in het gras. Verderop wel uitgestrekte maïsvelden; de in het boekje vermelde 'bijzondere stroomdalflora'? Nee, dit rondje hadden we ons kunnen besparen. Het wordt, nu we meer in de buurt van Ommen komen, wel wat drukker, veel verkeerslawaai ook van de nabije doorgaande wegen, vooral brullende motoren.

Verder loopt ons pad ook over landgoederen en langs havezaten, zoals Eerde met behalve een kasteel ook een aantal prachtige monumentale boerderijen.

Omdat we nog wat vroeg zijn, strijken we vlak voor Egede nog even neer langs de Regge om in de zon een klein poosje onze ogen dicht te doen. Heerlijk. Een hele zwerm zwaluwen jaagt er op en boven het water op zoek naar lekkere hapjes.

Als we in Ommen arriveren moeten we nog drie kilometer door het plaatsje lopen, eerst door parken met vijvers (dode Vechtarmen?) in de buitenwijken en dan door het centrum. Bij de kerk is een aardig pleintje met uitnodigende terrassen en hier strijken we even neer voor een koel glas ijsthee. Bij de Vechtbrug is het een heksenketel. Druk met auto's en motoren, heel veel fietsers ook. We trakteren onszelf nog even op een ijsje, waar we wel voor in de rij moeten staan. Dan volgt nog een rustig laatste stukje over landgoed Het Laer (met havezate) naar het station.

Dan volgt nog een leuk stukje door het natuurgebied Velderberg waar de Regge weer als vanouds meandert. De voormalige gekanaliseerde rivier is hier afgedamd. Er lopen koeien en paarden, maar we houden eerbiedige afstand. Er staat wel een paard pal voor het klaphekje waar we door moeten. Bertus is moedig en houdt met sussende woordjes tegen het paard het hekje voor me open. Weer een avontuur overleefd. In de buurtschap Egede stappen we van de route af naar ons vodf-logeeradres te midden van de meer dan manshoge maïs. We worden door mevrouw Kroeze hartelijk ontvangen met koffie en koek. Ze blijkt zelf ook te wandelen en bezig met het OH-pad, maar dan van Oldenzaal naar Steenwijk. Zo kunnen we ervaringen en tips uitwisselen. Het uitzicht vanuit onze kamer is prachtig: de mooi aangelegde achtertuin en een weiland met koeien.

Boerderij op landgoed Rechteren.

Hoge nood?

De Vecht.

Kabouterparade.

Dode Vechtarm bij Varsen.

Ommen.

De Vecht bij Ommen.

Havezate Het Laer.

De Regge.

Kasteel Eerde.

Vistrap bij de Archemer stuw.

In de verte de Archemer Berg.

Ons logeeradres.