Zwartsluis - Dalfsen

Els' Wandelverslagen

Verslag van het Overijssels Havezatenpad, 2008 - 2009.

In het aardige stadje Hasselt drinken we op een terras nog een kop koffie en lopen daarna verder via de dijk aan de andere kant van de rivier richting Zwolle. Het eerste stuk heeft de smalle dijk een bijzondere, gemetselde waterwering die al uit de middeleeuwen stamt. Het enige nadeel van deze dijken is dat we grotendeels op asfalt lopen (soms een klein stukje grasdijk), al is het hier een fietspad. En er wordt veel gefietst vandaag; opvallend veel mensen met volgepakte fietsen peddelend aan een fietsvakantie.

Naar boven

Zaterdag 9 augustus 2008

Zwartsluis - Zwolle (Berkum) 20,5 km

Vandaag een betere dag tussen regenachtige dagen, dus een mooie gelegenheid een dagtocht te maken. We gaan vroeg van huis en nemen in Zwolle de bus van 9 uur naar Zwartsluis. Daar zijn we dan ruim een half uur later. We vinden het niet nodig het laatste grasdijkje van de vorige keer nog eens te lopen en stappen voorbij Zwartsluis uit bij de weg naar de veerpont naar Genemuiden. Het weer valt nog een beetje tegen; donkere wolken met een beetje regen. Maar in het westen is blauwe lucht in aantocht. Na 500m lopen laten we ons het Zwarte Water overzetten en in Genemuiden is in hotel Het Zwarte Water de koffie al bruin. Zo starten wij even later met cafeïneshot en lege blaas onze etappe.

De route is onverwacht leuk via een om fotogenieke doorbraakkolken heen kronkelende dijk langs het Zwarte Water.

Bij Huis Den Doorn, zo'n 4,5 voor Berkum, moeten we helaas van de dijk af en een paar kilometer langs de drukke weg lopen. Blijkbaar is het Nivon er hier nog niet in geslaagd recht van overpad te verkrijgen voor de grasdijk langs de Vecht, waar we inmiddels langs lopen maar dus niet kunnen zien. Jammer, dit is echt geen leuk stuk en een beetje een afknapper. Je hoeft het ook niet te proberen: overal onvriendelijke bordjes Verboden Toegang. Het duurt gelukkig niet lang; leuk wordt het weer bij Haerst, een buurtschap met prachtige rietgedekte woonboerderijen met mooi tuinen. Met het kleine, wankele trekpontje worden we door de pontbaas op klompen de Vecht overgezet. Nog een stukje door de bosjes van de Agnietenberg (een rivierduin?), dan steken we de snelweg onderdoor naar ons eindpunt, de bushalte aan de Kranenburgweg in Berkum. Op zaterdag gaat er twee keer per uur een bus naar het station, waar de auto staat, maar die gaan vlak na elkaar, dus eigenlijk twee bussen één keer per uur. In ieder geval gaat de volgende pas over 40 minuten en brengen wij die tijd door met een groot glas ijsthee op het terras van het Van der Valkhotel iets verderop.

Landgoed De Horte van het Landschap Overijssel heeft een mooie tuin, met o.a. bramen en appels, die naar ons idee - de tuin is vrij toegankelijk - naar hartelust door bezoekers geoogst mogen worden als ze eenmaal rijp zijn. Tussen De Horte en het volgende landgoed Mataram zien we nog eens vier reeën aan de rand van een weiland en een eekhoorn in het bos.

Verderop moeten we een klein stukje langs de drukke N35, die we (routewijziging) niet hoeven oversteken, maar via een fietstunneltje onderdoor gaan. Dan gaat de route verder vooral over landgoederen. Al is ons uitzicht regelmatig beperkt door de maïs die hoog staat, bij Soeslo zien we een ree, maar ook schapen, koeien, een eekhoorntje, kippen en kalkoenen.

Zaterdag 16 augustus

Berkum - Dalfsen 18,5 km

We gaan al weer op tijd van huis en parkeren de auto bij station Dalfsen, waar we de trein naar Zwolle nemen en van daaruit de bus naar Berkum. Achteraf hadden we de aanlooproute door Zwolle best kunnen lopen, want de etappe van vandaag blijkt korter dan we dachten (kaart 40 is niet 7 maar 5,5 km, bovendien sla je zo'n 1 ½ km door Berkum over), maar daar kwamen we later pas achter. Ook willen we niet al te laat klaar zijn, omdat we vanavond nog naar een familiefeestje in Elburg gaan. Na de koffie bij Van der Valk gaan we op weg. Het is een mooie route door boerenland met kleine plukjes bos en hier en daar glooiend over rivierduintjes. Als we twee keer een spoorlijn zijn overgestoken, lopen we een heel stuk over een mooi fietspad dwars door een uitgestrekt golfterrein en verderop langs een recreatieplas, de Wijthmener Plas, waar het ondanks het mooie weer erg rustig is.

Dan gaat het weer verder tussen de maïsvelden en weilanden met paarden (misschien moeten we wel blij zijn dat mensen hier veel paarden hebben, anders was het waarschijnlijk allemaal maïs) naar havezate Den Berg, gebouwd rond 1700. Al spoedig zijn we dan terug bij station Dalfsen.