Els' Wandelverslagen

Verslag van het Zevenwoudenpad, 2006 - 2007.

In Nijeberkoop, even zuidelijker, blijkt wegrestaurant Boszicht, zo'n 100 meter links van de route, open te zijn en wij strijken even neer op het terras voor koffie en een tosti/uitsmijter. Via een fietspad door de weilanden bereiken we de Linde. Net als de Tjonger een oude waterloop die water van de Drentse Hondsrug afvoerde. Van de oude meanderende beken is niets meer over: het zijn strakgetrokken brede sloten met hoge, steile en boomloze oevers. We worden er een beetje treurig van.

Naar boven

Zondag 1 april 2007

Hoornsterzwaag - Boijl 15 km

Vorige

Alweer een prachtige dag met als enig minpuntje een stevige oostenwind. Maar die hebben we gelukkig meest mee of van opzij. We starten weer door de weilanden en lopen een stukje langs de Tjonger, die de taalgrens vormt tussen het Fries en het Stellingwerfs, een Saksisch dialect.

Dan volgt een stukje natuurgebied aan ontginning ontkomen, het Diaconieveen met prachtige meertjes waar we veel watervogels zien.

Er rijdt een bus van Wilhelminaoord naar Boijl, maar niet in het weekend. Daarom maar weer eens gelift. Dat gaat uitstekend, we worden zelfs naar ons startpunt in Boijl gebracht, terwijl het echtpaar wat ons meeneemt in Noordwolde, een dorp eerder, moet zijn. Café De Tille is nog dicht, net als de vorige keer, maar we gebruiken de stoelen op het terras om ons zelf wandelklaar te maken. Binnen horen we gestommel en dan zijn we toch zo brutaal aan te kloppen om te vragen of er een kans is op een kop koffie aan het begin van onze wandeling. En zo zitten we, 20 minuten na ons vertrek uit Wilhelminaoord, om half 11 aan de koffie in de zon. Sympathiek. Een prachtig begin van onze wandeling. En dan gaan we op pad. Eerst nog een stukje door de Friese weilanden, maar al snel passeren we de provinciegrens en duiken we de Drentse bossen in.

Een eindje voor Boijl, in de buurtschap Boekelte, passeren we een boerderij waar klaarblijkelijk een beeldhouwer, genaamd Gerrit van Dijk, woont. In een prieel langs de weg staat een levensgroot houten beeld van Nelson Mandela. Daarbij, op hout maar ook op papier om mee te nemen, de tekst van één van zijn redes. Grappig; net als je loopt te constateren dat dit deel van het Zevenwoudenpad wat eentonig is, kom je zoiets bijzonders tegen.

We beleven een zomerse aprilmaand. Alles staat dus volop in bloei: brem, meidoorn, fluitekruid, paardenbloemen. En ook vandaag weer zomerse temperaturen van zo'n 25 graden. Keerzijde van dit alles is dat het ook al wekenlang kurkdroog is. De boeren zijn druk aan het beregenen, omdat de gewassen niet willen kiemen. Wij worden in het bos belaagd door muggen, die zijn er ook vroeg bij dit jaar. De route is verder een prachtige afwisseling van bos met vennen, heideveldjes en boerenland. En het is stil. Twee weken geleden liepen we een stuk van het Trekvogelpad tussen Amsterdam en Hilversum. Ook veelal landelijk gebied, maar wat een verschil! Drukker, maar vooral lawaaiiger: je hoort overal en altijd de auto's op drukke hoofdwegen en snelwegen. Hier heerst vooral de rust.

Zaterdag 2 juni

Wilhelminaoord - Steenwijk 15 km

Een mooie zonnige en warme dag voor de laatste Zevenwoudenpad-etappe. We nemen de bus van Steenwijk naar Wilhelminaoord (op zaterdag niet zo frequent). 't Luifeltje is nog dicht, geen koffie dus. We lopen eerst langs het terrein van de Jan Wartenahof, een educatief instituut voor Haagse bleekneusjes met tuinen en gereconstrueerde prehistorische boerderijen. Je krijgt een goede indruk van hoe de Drentse dorpen er in den beginne uitzagen.

Ook de laatste kilometers gaan over een zand/fietspad door de weiden met hier en daar een bosje of heideveldje: bij de vervening vergeten percelen? Boijl heeft een klein torenloos kerkje uit de 17e eeuw en daarnaast een klokkenstoel uit 1600. De klok dateert van 1399!

Al snel, het was maar een eindje, bereiken we Wilhelminaoord, waar we onszelf bij snackbar 't Luifeltje trakteren op een lekker ijsje.

De etappe gaat verder door de mooie bossen, langs de heideveldjes en de prachtige bloemrijke weilanden van het Landgoed De Eese. De buurtschap Eese is ook heel bijzonder: behalve het uit de 13e eeuw stammende Huis Eese een aantal mooie boerderijen en huizen, sommige in een typische rode kleur. Men is hier wel, getuige de vele bordjes 'Strikt privé', erg op privacy gesteld.

Tot slot 'beklimmen' we de Woldberg, een 25m hoge stuwwal, vanwaar we de kerktoren van Steenwijk kunnen zien. Nog een klein stukje bos en dan onder de snelweg door langs een drukke weg (even doorbijten) naar het station van Steenwijk.
Einde Zevenwoudenpad.

Langs de Tjonger.

Langs de Linde.

Boekelte.

Boijl.

Schoollaan.

Bij Vledderveen.

Wilhelminaoord.

Huis Eese.

Boerderij St. Hubert.

Boerderij De Koepel.

Kerktoren van Steenwijk.