Els' Wandelverslagen

Verslag van het Zevenwoudenpad, 2006 - 2007.

Na een stop voor een kop thee in restaurant Het Witte Huis (jammer dat we hier niet eerder vanmiddag waren; de lunchkaart ziet er veelbelovend uit) passeren we het schilderachtige 15e-eeuwse St. Hippolytuskerkje (met 18e-eeuwse toren) van Olterterp. We boffen: er is net een kerkdienst geweest, dus kunnen we binnen even een kijkje nemen. Opvallende rouwborden hangen er van Friese adellijke families met al even opvallende namen, zoals Lycklama à Nijeholt.

Volgende

Naar boven

Zondag 4 maart 2007

Ureterp - Beetsterzwaag 11 km

Vorige

Omdat het vanmorgen nogal mistig is zijn we niet vroeg, we gaan pas om half 2 wandelen. We zijn alweer met twee auto's. Openbaar vervoer is ook nu weer mogelijk, maar met een overstap in Drachten en bussen die niet op elkaar aansluiten wordt de reistijd heel lang. En dat voor zo'n klein eindje. Het is nog niet helemaal opgeklaard als we vertrekken, al doet de zon moedige pogingen af en toe door het wolkendek heen te breken. Het is vrij fris met een wat guur zuidoosten windje. Stevig doorlopen dus. Bertus heeft sinds de vorige keer zijn hielen afgeplakt, dus is de kans op blaren aanzienlijk afgenomen. Een eindje ten zuiden van Ureterp splitst de route zich in een oost- en een westvariant. Wij volgen de volgorde van het boekje en nemen eerst de westelijke richting. De oostvariant zullen we later lopen.

Nog een paar kilometer wandelen we door de weiden, maar dan komen we in de uitgestrekte bossen van het landgoed Lauswolt bij Beetsterzwaag. Dat is onderhand wel weer een prettige afwisseling. Het is hier druk met wandelaars; we komen zelfs nog een bekende tegen. Veel mensen hebben behoefte aan een frisse neus en vandaag regent het eens een keer niet, dus trekken we er massaal op uit.

De rest van de route gaat het weer door de weilanden: voormalige verveningen, doorsneden door vaarten en wijken met langgerekte lintdorpen en hier en daar een stukje bos. Er zijn hier nog vrij veel zandwegen en uiteraard voert het Zevenwoudenpad daar zoveel mogelijk overheen. Het is gevoelig frisser geworden door een paar flinke wolkenvelden. Pas als we bijna in Hoornsterzwaag zijn schijnt de zon weer. De auto staat er nog op de nog net zo lege parkeerplaats.

We steken het Koningsdiep over en dan volgt een stukje over de Lippenhuisterheide, één van de weinige onontgonnen gebieden in de streek.

We gaan weer verder over soms modderige bospaden. Dan moeten we een weilandje oversteken. Vanwege de grote hoeveelheid regen die deze winter gevallen is, staat het hier blank en moeten we waden! Wat een water! Er lopen ook een paar ooievaars, maar die zijn het gewend. Spoedig bereiken we dan Beetsterzwaag. Ook hier bekijken we nog even de kerk. Er bloeien sneeuwklokjes op het kerkhof.

Na bijna een week van mooi voorjaarsweer wordt er voor de komende dagen een behoorlijke weersverslechtering voorspeld, dus we nemen een spijbeldagje om er nog even op uit te trekken. Ook nu zou openbaar vervoer wel weer mogelijk zijn, via Heereveen, maar de reistijd is dan 1½ uur. Dan toch maar weer met twee auto's. In Hoornsterzwaag vinden we een parkeerplaats naast de vrijmetselaarsloge. Er is nu niemand, dus we mogen er vast wel staan. Dan naar Beetsterzwaag en aan de wandel. Het is heerlijk weer. We starten de route via de Overtuin van Lyndensteyn (ooit privé landhuis, nu revalidatiecentrum) door de bossen langs het golfterrein van Lauswolt. Het is er rustig, geen rondvliegende golfballen.

Dinsdag 27 maart

Ureterp (De Mersken) - Hoornsterzwaag (Ds.ten Catewei) 19,5 km

Vandaag lopen we de oostelijke variant van dit deel van de route. Het is prachtig weer, 16/17 graden voorspeld, geen wolkje aan de lucht, alleen een nu nog frisse oostenwind, die we op de eerste 4 km asfalt van De Mersken tegen hebben. Dan buigen we naar het zuiden richting Duurswouderheide en kruisen we opnieuw het Koningsdiep.

In het bos stoppen we even om te genieten van de stille en wat mysterieuze sfeer van de Freulevijver, volgens het infopaneel aangelegd door één van de dames uit de familie Lycklama à Nijeholt (we kwamen ze in Beetsterzwaag al tegen), die eigenaar van dit gebied was. Ze liet er een theekoepel bouwen waar het aangenaam verpozen was. Die theekoepel is nu vervangen door een romantisch prieel. Verderop blijkt café-restaurant De Stripe al open te zijn. We vinden op het terras een beschutte plek in de zon voor een kop koffie met (ik moet het bekennen, we vinden deze dag feestelijk genoeg) iets lekkers. We vervolgen ons pad over de Duurswouderheide, een heidegebied met veel vennetjes en, volgens alweer een infopaneel, zeldzame flora en fauna.

Op het zandpad langs de bosrand trap ik bijna een slang op zijn kop. Ik had niets in de gaten maar Bertus, die achter mij loopt, ziet hem liggen. Het beest leeft, want we zien zijn tongetje heen en weer bewegen. Ik maak gauw een foto. Hij heeft een duidelijke zigzagstreep over z'n rug, het zal toch niet …?! Thuis gegoogled; het is daadwerkelijk een adder. Waarschijnlijk een jong vrouwtje dat na de winterslaap ligt op te warmen in de zon. Volgens de website van Staatsbosbeheer heel gewoon om die op de Duurswouderheide aan te treffen. En ik ging er dus bijna bovenop staan! 

Aan de rand van een klein heideveldje vinden we een heerlijk luwe plek om te picknicken en het voorbeeld van onze adder te volgen. Wel even oppassen waar we de plaid neerleggen natuurlijk. Dan verlaten we spoedig het bos en volgen er een aantal minder interessante kilometers over de Moskoureed tussen uitgestrekte weilanden door. De laatste 2,5 km, nu weer in westelijke richting gaan over een mul zandpad en vlak voor we bij de auto zijn, krijgen we ook nog eens stof en stank van een mestrijdende boer over ons heen. Boffen wij even.

Verbindingskanaal bij Heidehuizen.

Boerderij in buurtschap Heidehuizen.

Olterterp.

Lauswolt, Beetsterzwaag.

Lyndensteyn.

Koningsdiep.

Lippenhuisterheide.

De Mersken.

Opnieuw het Koningsdiep.

Freulevijver.

Opsterlandse Compagnonsvaart bij Petersburg.

Langs de Moskoureed.

Donkerbroek.

Bollenveldje aan de Kapellewei.