Els' Wandelverslagen

Verslag van het Noaberpad, 2003/2005.

Volgende

Naar boven

Maandag 12 april 2004 (2e Paasdag)

Ootmarsum - De Lutte 19,5 km

Vorige

We vertrekken vroeg richting De Lutte. Er is op 2e Paasdag geen openbaar vervoer hier, dus staan we om 9.20 uur al te liften. Het wil eerst niet zo lukken, er is weinig verkeer en wat er is rijdt door. We staan voor een café annex slijterij waar op een zeker moment een terreinwagen stopt. Er stapt een oudere man uit, die “Leider” tegen ons zegt (denkt dat we Duitse lifters zijn). Bertus blijkt hem te kennen: een oud-regiodirecteur van ABN Amro. Er ontstaat een gesprekje dat resulteert in een lift naar Ootmarsum. Hij rijdt binnendoor en laat ons en passant zijn eigen landgoed en landgoed Singrave zien. Hotsebotsend over zandwegen belanden we uiteindelijk in Ootmarsum. Na dit avontuur zijn we wel toe aan een kop koffie mét en tegen elven gaan we op stap. Eerst “beklimmen” we de Kuipersberg, dan volgt een lange afdaling naar het kanaal Almelo - Nordhorn, dat we oversteken. Het is heerlijk lopen hier, heel rustig. Blijkbaar zit heel Nederland op de meubelboulevard. De natuur komt langzaam tot leven; aarzelend verschijnt er wat groen aan bomen en struiken. Het enige wat we horen zijn de vogels. Na de lunchpauze (een bank op de goede tijd op de goede plek!) vervolgen we onze route over de zandwegen. Vlak voor De Lutte nog een klimmetje, de Paaschberg (80 m). Hier pauzeren we nog even, maar niet te lang want bij temperaturen van zo'n 10° koelen we snel af. Door het mooie golvende landschap dalen we af naar De Lutte waar we tegen 4 uur arriveren.

Bertus heeft een vrije dag. We besluiten een dagje te spijbelen en rijden weer vroeg naar Twente. We parkeren de auto bij de kerk in Glanerbrug en gaan weer liften. Naar Losser, zo halverwege, gaat het prima. Dan moeten we het hele dorp doorkruisen (3 km) voor een volgende lift. Dat duurt een poos, maar net als we besluiten een taxi te bellen lukt het. In De Lutte eerst een kop koffie op een terrasje en dan tegen half 12 op weg. Het Twentse land is zo mooi. De krentenstruiken en paardebloemen bloeien uitbundig en het is heerlijk weer, 20°. De route is afwisselend door bossen en over velden. We picknicken op een open plek in het bos en worden wakker van Bertus' gesnurk. Het laatste stukje gaat weer door Duitsland. Vlakbij Gronau is de route gewijzigd, we kunnen er het spoor niet over en moeten een kilometer omlopen, een stuk langs een drukke weg, beetje jammer.

Omgeving De Lutte.

Judith Hoeve.

Elsbeek.