Rosuel - Col du Palet

Els' Wandelverslagen

Verslag van de GR 5, vanaf 2003.

Het landschap wordt steeds ruiger. We zijn nu in het nationaal park van de Vanoise en het is hier schitterend. We zien veel bergmarmotten. Op het laatst wordt het een beetje steiler en dan merk je goed dat je een eind boven de 2000 m in ijlere lucht zit.

Naar boven

Maandag 11 juli 2011

Refuge-porte du Rosuel - Refuge du Col-du-Palet 4 u./6.30 u./10 km

Vroeg op en na het ontbijt tegen 8 uur vertrokken. Het heeft gisteravond flink geregend, maar vanmorgen ziet het er goed uit. Het is lekker fris en het eerste stuk lopen we in de schaduw. Niet erg, want we gaan direct stijgen, vrij geleidelijk, niet al te steil. We lopen weer tussen de mooiste bloemen over een smal maar prima paadje steeds verder omhoog. Af en toe een pauze, maar het gaat stukken beter dan gisteren. Verderop passeren we de boomgrens en lopen we over de Alpenweiden, soms een stuk over grote rotsblokken.

Vlak voor de refuge komen we langs een prachtig bergmeertje dat uitnodigt voor een pauze. We zijn nog vroeg dus nemen we er even de tijd. We zitten hier op ongeveer 2400 m, maar het is heerlijk; warm, maar niet tè. Dan nog een laatste krachtinspanning naar de refuge op 2550 m. Weer een hoog(s)tepunt op de GR 5 en de hoogste refuge waar we geslapen hebben. We kunnen meteen naar de slaapzaal, krijgen bedden toegewezen. De slaapzaal bestaat uit twee verdiepingen maal acht bedden (matrassen op een rij) met een scheidingswandje in het midden; er gaan veel makke schapen in een hok. Op onze verdieping is al één bed bezet, maar tussen deze man en Bertus komt niemand meer, dus een beetje privacy. Er zijn geen douches, alleen koud water. Het gebouw waarin onze slaapzaal is overigens wel vrij nieuw.

We frissen ons op, trekken warmere kleren aan (er waait een stevige, frisse wind) en gaan even op bed liggen lezen. Bertus knapt een uiltje. Uiteindelijk krijgen we het een beetje koud (vermoeidheid, trek) en gaan we naar buiten. Uit de wind en in de zon op het terras met een kop hete thee worden we weer warm. Terwijl we daar zitten zien we drie gieren een paar keer overvliegen. Het zijn lammergieren, een paar jaar geleden in de Vanoise uitgezet, in de hoop dat er een nieuwe populatie ontstaat. Met het eten delen we de tafel o.a. met een stel Nijmegenaren, die ook de GR 5 lopen. Zij zijn vanmorgen in Landry gestart en hebben een enorme klim achter de rug. Het is vol in de eetzaal, er zijn hier heel veel mensen. Het eten (soep, rijst met blanquette de veau, kaas, chocoladecake) is weer prima, bereid door het aardige beheerdersechtpaar. Ze hebben ook een klein zoontje die zich zeer op zijn gemak voelt tussen al die mensen. Na het eten is er een parkwachter van de Vanoise die het een en ander over de flora en fauna van het park vertelt. Maar het begint al wat te schemeren en dan komt de man met de hamer en duiken we onze bedjes in.