Els' Wandelverslagen

Verslag van de GR 5, vanaf 2003.

Dan zakken we weer een stukje via een verharde landweg naar het dorpje Les Fourgs (1080 m), waar we op een terras een kop koffie drinken en onze waterflessen bijvullen.

Volgende

Naar boven

Vorige

En we gingen verder in augustus. We zijn aan het begin van onze zomervakantie direct afgereisd naar de Jura om weer een stukje verder te wandelen over de GR5. We zijn neergestreken op een kleine, rustige camping, Les Favières in Lac-des-Rouges-Truites, in de buurt van de route, iets verder dan halverwege het traject dat we willen lopen (tot Nyon). Gisteren, de dag na aankomst hebben we de route vast verkend. Een regendag, en koud. Met dit weer wil je hier echt niet lopen! Maar vandaag zien we weer blauwe lucht en de voorspelling is goed. Voor de eerste etappes gaan we ons geluk weer beproeven met liften. Er zijn hier wel weer doorgaande wegen langs de route. We staan vroeg op en even na 8 uur vertrekken we, want het is toch wel drie kwartier rijden naar Les Hôp.-Neufs. Met een kwartiertje hebben we een lift en om kwart over 9 zijn we in Le Frambourg (870 m). Helaas geen koffie en ik moet ook nodig naar de wc. Dat loopt niet lekker, maar toch maar wachten tot we de bebouwde kom uit zijn. Dan ga ik ook achter de eerste de beste struik. We beginnen met een klim over een smal en zeer modderig en glibberig paadje. Onze voeten zakken een eind in de lemige drab en glijden steeds weer een eindje terug. Binnen de kortste keren zitten niet alleen onze schoenen, maar ook onze broekspijpen (ik had ze al een eindje opgerold) onder de modder. Het is al warm en ook steekvliegen maken ons het leven zuur. Goed begin! Zo’n moment dat je denkt: ik stop ermee! Maar na 2 km en ruim 100 m stijgen is het leed al geleden.

We stijgen nog steeds, maar geleidelijk, via een goed begaanbaar pad tot 1198 m naar een uitzichtspunt. Het Château de Joux en het Fort Mahler aan de andere kant van de cluse kunnen we goed zien liggen. We zijn er al een eind vandaan.

Zelfde recept als gisteren: vroeg opgestaan en in Mouthe gaan liften. Dat lukt prima; met een overstap zijn we vlot in Les H.-N. Nog even tijd om over de markt te wandelen en na een kop koffie gaan we om 10 uur op pad. Prima weer, zon en wolken, niet al te warm. ’t Is even zoeken naar de goede richting, de markering is wat verwarrend. Maar al snel gaat het weer klimmen, eerst nog wat geleidelijk, maar dan steiler. Het is hier een wintersportgebied; ’s winters heel druk en ’s zomers vooral in trek bij wandelaars en mountainbikers. Verschillende keren kruist ons pad een mountainbikeparcours, op gevaarlijke plekken zelfs via een tunneltje, en we zien veel van die waaghalzen zich met een noodgang van de berg storten. En dan weer naar boven met de stoeltjeslift, fiets mee.

Na zo’n 1 ½ uur klimmen bereiken we de Morond (1420 m). Mooi uitzicht. Dan weer even 70 m zakken om opnieuw te klimmen naar de Mont d’Or (1461 m), voor ons een nieuw hoogste punt en wat de GR5 betreft het hoogste punt in de Jura. Ook hier weer een schitterend uitzicht. Met helder weer zou je de besneeuwde toppen van het Mont-Blanc Massief moeten kunnen zien, maar het is nu wat heiig en we kunnen de Alpen en het Meer van Genève maar vaag onderscheiden, de toppen zitten in de wolken. We dwalen er even wat rond om goed om ons heen te kunnen kijken en dan volgt een lange, mooie afdaling door de weilanden.

(Routewijziging pag. 151, punt 6, goed gemarkeerd: bij de genoemde reservoirs niet naar rechts, maar naar links verder omhoog door de wei. Deze richting volgen en verderop afdalen. Op een kruising met boswegen naar rechts. Markeringen volgen tot punt 7, Source du Bouillon, dat vanaf de andere kant bereikt wordt. Hier dus niet rechts, maar links. Traject wordt ongeveer 1,5 km langer.)

Het is hier weer heel rustig na de drukte op de Morond en de Mont d’Or. Picknicken doen we ook in een weitje. We horen alleen de krekels en de koeienbellen. Verder gaat het, nu meer door het bos. We zijn wel blij met de schaduw, want het is aardig warm geworden. Via een lang stuk vals plat, en soms wat steiler, stijgen we toch weer zo’n 100 m, dan volgt een groot stuk op ongeveer gelijke hoogte. Hier en daar staan wilde frambozen en die smaken heerlijk.

Uiteindelijk belanden we bij de bron van de Doubs. De rivier wordt gevormd in een onderaards gangenstelsel en komt hier aan de oppervlakte. Het is dan meteen al een flinke stroom. Ook hier weer veel dagjesmensen. Dan nog 1,5 km langs de pasgeboren Doubs en door de velden naar Mouthe (938 m).

Weer even steil klimmen door een weiland naar een kapel en verder omhoog over een landweg. Even later gaan we verder de weilanden in. Af en toe over overstapjes en tussen de koeien door. Hoogste punt ongeveer 1200 m.

Geleidelijk afdalend door de weilanden, een prachtig stuk, komen we in de buurt van Les Hôpitaux-Vieux. En dan, heel gemeen, want je denkt we zijn er zowat, nog weer een 50 m omhoog en verder langs een smal bospaadje, soms modderig en lichtelijk stijgend en dalend, tot we uiteindelijk afdalen in Les Hôpitaux-Neufs (993 m). Hier nog even wat kaartjes gekocht en terug naar de camping. Douchen, modder uit de broeken wassen en dan een heerlijke pizza.

Bij Les Hôpitaux-Vieux met op de achtergrond de Morond en de Mont d' Or. Daar moeten wij morgen naar boven!

Le Frambourg.

Terugblik op Château de Joux.

Montpetot.

Vanaf het uitzichtspunt.

Les Fourgs.

Les Hôpitaux-Neufs.

Les Hôpitaux-Neufs.

Zilverdistels.

Mouthe.