Hemmen - Nijmegen

Els' Wandelverslagen

Verslag van het Grote Rivierenpad, 2013 - 2015

Als we opstaan is het bewolkt. Dat is voorspeld, er is regen in aantocht, maar eerst nog niet hopelijk. Als we na het ontbijt op pad gaan, moeten al snel de truien uit, het is bepaald niet koud. We wandelen eerst door het dorp Oosterhout, niet zo interessant. Dan nog een stukje bos met onverharde paden en daarna weer terug de Waaldijk op. We zien hier goed hoe er hard gewerkt wordt om de rivier meer ruimte te geven door het graven van nevengeulen e.d. Misschien moeten we nog eens terugkomen als het klaar is, want de bedoeling is dat het een prachtig gebied wordt. Inmiddels is het gaan spetteren, dat was niet afgesproken, zo vroeg. Maar als we de spoorbrug naar Nijmegen op lopen (niet over het spoor natuurlijk, maar ernaast is een fiets- en een voetpad) klaart het weer op. Op de rivier en aan de kade zien we allerlei activiteiten van hulpdiensten: schepen omringd door brandweer- en ambulanceboten, enz. Het blijkt om een oefening te gaan. Als we op de kade staan wordt er net een ‘gewonde’ aan land gebracht, mooi om te zien.

Gasteren

Vrijdag 11 september 2015

Hemmen - Oosterhout 15 km

Ik heb heerlijk geslapen op dit fijne bed, Bertus wat minder, maar we staan allebei uitgerust op. Na een overvloedig ontbijt met allemaal lekkere dingen (veel vers fruit), vertrekken we rond half 10. Het is weer prachtig weer, stralend zonnig, nu nog geen wind. De route vinden we minder mooi dan gisteren, eerst nog een paar landelijke laantjes, maar al gauw door het dorp Zetten. Niet erg interessant, behalve dat we in de Hoofdstraat even linksaf slaan om bij de plaatselijke bakker annex lunchroom (open vanaf 8 uur!) op het terras een kop koffie te drinken. Verder gaat het vooral over asfaltweggetjes, achtereenvolgens onder het Arrivaspoor, de Betuwelijn en de snelweg door naar Herveld, en dan nog eens onder een snelweg door. Het valt ons op dat er hier behalve boomgaarden ook heel veel boomkwekerijen zijn.

Er volgen een paar onverharde paden over landgoed Loenen. Opvallend het verschil in onderhoud tussen beide landgoederen die we deze dagen doorkruisen: Hemmen goed onderhouden, hier moeten we voorzichtig tussen over het pad groeiende brandnetels laveren. Bovendien is het struikgewas aan weerszijden van het pad zo dicht gegroeid dat we het gevoel hebben door een beetje benauwde tunnel te lopen. Er hangt ook een ondefinieerbaar viezig luchtje. Als we verderop, weer uit het bos, onze boterhammetjes zitten te verorberen, krijgen we ook nog bijna ruzie met een hondenbazin, die haar hond niet bij zich houdt, zodat het beest zijn kwijlende modderige snuit aan mijn broek afveegt en ik met een vieze vlek loop. Getver! Na ja, ’t wordt ook nog wel weer leuk. We doorkruisen het dorpje Slijk-Ewijk en belanden dan weer op de Waaldijk. Mooi zicht weer op de glinsterende rivier. Nijmegen zien we in de verte al liggen en er vliegen twee lepelaars over ons heen! We zijn nog een beetje vroeg om al bij ons gastadres aan te komen. Dat is wel een nadeel van deze korte afstanden, maar met mijn probleemvoeten gaat dat op dit moment nou eenmaal niet anders. We pauzeren ‘dan maar’ nog een keer, nu op het zonnige terras van brasserie De Grote Altena voor een glas witte wijn met uitzicht op de Waal, heerlijk! De bijbehorende camping staat overigens behoorlijk vol, mooie plekken aan de rivier. Het is dan nog maar een klein stukje lopen naar ons Vrienden-op-de-Fietsadresje vlak voor Oosterhout. Ook hier worden we hartelijk onthaald. We hebben beneden een woonkamer voor ons alleen (geen andere gasten) en onze slaapkamer boven is ingericht met allerlei Delftsblauwe accenten. Bijzonder. Als we ’s avonds gaan eten bij De Grote Altena staan de leenfietsen al klaar, fijn.

"Het Wiel"

Maar wij gaan verder. We lopen de route door het centrum van de stad tot de ruïnes van het oude Valkhof, Het is Open Monumentendag vandaag, dus we kunnen hier en daar in. Dat is heel leuk, al heeft Nijmegen sinds het bombardement van 1944 niet veel monumenten meer over. Maar we bezoeken wel de St. Jacobuskapel (route naar Santiago) en de Stevenskerk, waar we ook de crypte met het 15e-eeuwse graf van Catharina van Bourbon kunnen bekijken. We beëindigen onze trektocht bij het Valkhof. Hier bezoeken we de St. Nicolaaskapel, ook interessant. Maar dan is het wel mooi geweest. We wandelen naar het station om de trein naar huis te pakken. Misschien hebben we later dit jaar nog gelegenheid het laatste stuk naar Kleef te lopen.