Hoenderloo - Appel

Els' Wandelverslagen

Verslag van het Marskramerpad, 2009 - 2011.

Kootwijk is dan even een groene oase tussen al het natuurgeweld. Hier weilanden met paardenbloemen en koeien en paarden. We landen even aan bij HCR ’t Hilletje (“wandelaars welkom”) voor thee/koffie en een tosti.

Naar boven

Vrijdag 14 mei 2010

Hoenderloo – Stroe 24,5 km

We waren graag een paar dagen achter elkaar gaan lopen, maar het weer werkt nog steeds niet mee. In april hebben we even een paar mooie dagen gehad, maar nu is het veel te koud voor de tijd van het jaar. Woensdag 8°, regen en een harde noordenwind! Gisteren, Hemelvaartsdag, iets beter, maar veel zin om te wandelen hadden we niet. Vandaag moet het volgens de voorspellingen wat beter worden met wat zon; we gaan het proberen. We rijden naar Apeldoorn en nemen daar de bus naar Hoenderloo. Zowaar staan we dan in een waterig zonnetje te wachten. Die is dan weer verdwenen als we in Hoenderloo arriveren, maar vooruit, er is nauwelijks wind, dus het gaat. We starten bij de bakker/lunchroom met koffie en een aardbeiengebakje. Dan op pad, om kwart over 11, al vrij laat voor de afstand die we gaan lopen. Maar we hadden geen zin om vanmorgen voor dag en dauw op te staan. Het is een schitterend gebied waar we doorheen lopen. Eerst door de bossen met het mooie frisse lentegroen van beuken en bosbessen.

Dan een stuk over de stille Hoog Buurlosche Heide. In de verte zien we het gebouw van Radio Kootwijk. We ontmoeten er de schaapskudde van Hoog Buurlo en zien een roodborsttapuit. In Hoog Buurlo (twee boerderijen en twee schaapskooien) houden we even halt voor een paar boterhammen. Maar het is fris, hooguit 12° vandaag, dus we blijven niet lang zitten. De wolken worden steeds dikker, maar het blijft gelukkig wel droog.

Er wordt voor dit Pinksterweekend nou eindelijk eens mooi weer voorspeld, ideaal om er op uit te trekken. We nemen ons tentje en de fietsen mee en gaan vanmorgen vroeg op pad. We parkeren de auto op de parkeerplaats van een bedrijf in Appel (met toestemming) en fietsen dan 12 km naar Stroe. 3 km voor Stroe krijg ik een lekke band. Geen bandenplakspul bij ons, maar gelukkig heeft Bertus wel een goed fietspompje. Ik fiets me helemaal in de versukkeling om zo veel mogelijk afstand af te leggen, maar het lukt. Twee keer moet hij mijn band oppompen; die loopt gelukkig niet zo hard leeg. In Stroe zetten we de fietsen bij café De Rotterdammer en nemen eerst maar eens een kop koffie om bij te komen. Om 11 uur gaan we wandelen. Het is heerlijk weer, zon en ruim 20°. Dus broekspijpen afgeritst, pet op en ingesmeerd tegen zonnebrand. De route is prachtig; door bos, soms een stukje hei. Alleen jammer dat we veel over ruiter- en huifkarroutes lopen: paardenpoep en mul zand.

Zaterdag 22 mei

Stroe – Appel 20,5 km

Dan weer verder, nog meer bos en hei. We lopen stevig door, willen in Stroe de bus van 17.53 uur halen, anders moeten we een uur wachten. Desondanks ontdekken we op de hei nog zeker één roodborsttapuit en een kleine klapekster. Toch vogeltjes die we zelden te zien krijgen. Ruim op tijd zijn we uiteindelijk in Stroe en de bus brengt ons (met overstap) in iets meer dan een half uur weer op station Apeldoorn. Mooi wandeling vandaag.

Verder weer door bos en hei en het uitgestrekte Kootwijkerzand schampend.

Uiteindelijk arriveren we in Appel, een dorpje zoals volgens mij een dorpje bedoeld is. Alsof de tijd er heeft stilgestaan. Heel rustig, mooie boerderijen met kleurrijke tuinen, onverharde wegen, koeien, paarden, vogelgekwetter. Met de auto halen we de fietsen op en rijden dan naar Terschuur, waar we ons tentje opzetten op SVR Camping Nieuwhof. De camping ligt een eindje verder aan het Marskramerpad, maar voor ons net te ver om er naartoe te lopen. De boer heeft gelukkig bandenplakspullen.

Bij de buurtschap Boeschoten passeren we een schaapskooi met plaggen tegen de wanden gestapeld voor isolatie. Geleidelijk gaat nu de Veluwe over in de Gelderse Vallei en wordt het landschap meer open. Maar de route gaat ook hier door natuurgebieden van de landgoederen Gerven en Appel met bos en hei. Nog een paar keer zien we reeën, soms dichtbij wegspurtend, soms wat verder weg, zoals langs de rand van een weide bij de Appelse heide, waar wij even zijn neergestreken voor een pauze. Aan de andere kant van het weiland, zo’n, wat zal het zijn, 100 m bij ons vandaan, staat een ree rustig te grazen. Verderop nog twee. In totaal zeven reeën vandaag. Tot teleurstelling van Bertus geen wilde zwijnen, hoewel we veel wroetsporen zien. Hij hoopt altijd nog eens oog in oog te staan met een wild zwijn.

Bij een stukje heide maakt de route een onbegrijpelijke omweg over zulke paden door het bos, terwijl er een leuk smal paadje rechtdoor langs de hei loopt. Het waarom is niet duidelijk, de omweg is weinig interessant. Wel zien we (“Elk nadeel heb ze voordeel”) twee reeën in het bos scharrelen, dat gebeurt niet vaak.