Els' Wandelverslagen

Verslag van het Texelpad, 2006.

De golven zijn nog behoorlijk woest door de harde wind gisteren. Na nog een stukje door de duinen arriveren we in De Koog. Te vroeg om al naar ons logeeradres te gaan, dus verkennen we het dorp wat en drinken thee. Je kunt wel zien dat alles hier op het massatoerisme is gericht. Eén en al schreeuwerigheid. Hoogzomer kun je hier waarschijnlijk over de hoofden lopen.

Naar boven

Dag 1

Veerhaven - De Koog 16 km

Vorige

Na een uitgebreid ontbijt op onze kamer vetrekken we op tijd en parkeren we de auto bij de veerhaven, waar we de route beginnen. Het is goed weer, bewolkt maar niet koud, op enig moment zelfs even zonnig. Het eerste stuk gaat over de dijk langs de Mokbaai. Opletten: schapenkeutels! In een plas aan de landzijde bivakkeert een groep wulpen.

Verderop bereiken we de duinen die hier behoorlijk kaal zijn. We lopen tussen pony's en hooglanders met indrukwekkende hoorns door. Toch ogen ze sullig, kijken niet op of om. Dan volgt er een mooi stuk door het bos en daarna via weer kale duinen naar het strand.

Ook deze nacht weer goed geslapen. We hebben zelfs een uurtje langer, want vannacht is de wintertijd ingegaan. Na het prima ontbijt gaan we ook weer vroeg op pad, een flink stuk te gaan vandaag. Het weer ziet er goed uit, zon en wolken. Er staat wel een forse wind, maar we boffen, we hebben hem in de rug. We lopen nu zuidwaarts aan de Waddenkant over de dijk en kunnen aan de overkant de duinen van Vlieland zien.

Dan volgt er een stuk langs De Slufter, het bekende prachtige natuurgebied. Het heeft een open verbinding met de zee, zodat de kreken bij vloed vol met water lopen en bij stormvloed loopt het hele gebied onder (tot aan de dijk uiteraard). Het spreekt vanzelf dat hier bijzondere flora en fauna te vinden is. Het is ook deels toegankelijk voor wandelaars. Verder weer door de duinen en bij Landal Sluftervallei leggen we aan voor de lunch.

Gisteravond heerlijk gegeten in Vogelhuis Oranjerie, één van de weinige niet-schreeuwerige restaurants. Erg gezellig, een aanrader. Daarna nog even naar het donkere strand gewandeld en de zee horen bulderen. Na een prima nachtrust en dito ontbijt vertrekken we bijtijds. Het is somber en het spettert wat, maar na de koffie in De Koog is het al weer droog. De eerste kilometers gaan weer door de duinen, waar we even het uitzichtspunt op de Nol van Bertus beklimmen (een nol is een hoog duin en deze heet toevallig zo).

Dag 4

Den Burg - Veerhaven 17 km

De tocht van vandaag begint met een rondje door Den Burg, het gezellige hoofdstadje van het eiland. Daarna gaan we de zogeheten Hoge Berg op, een keileembult en ruggengraat van Texel. Het is hier duidelijk glooiend; het hoogste punt op 15 meter. Een interessant gebied met “tuunwallen” (perceelsafzettingen van gestapelde zoden) en schapenboeten, en een heel andere, wat intiemere sfeer dan de kale polders.

Het leek even wat op te klaren, maar boven zee hangt toch wel een donkere lucht en als we even later over het strand lopen met een flinke wind in de rug begint het te miezeren. We merken het pas als de achterkant van onze broeken nat wordt. In het restaurant bij de vuurtoren maar weer even gestopt voor een kop thee. Even op een bankje in de zon is er niet bij. Dan is het nog een kilometer of vier langs de Waddenkust naar De Cocksdorp. Maar het weer blijft slecht: fris, winderig en miezerbuien. Het is wel welletjes voor vandaag.

Wanneer we bij het buitendijkse natuurgebied De Schorren komen, moeten we naar de landzijde. Het is een rustgebied voor vogels en niet toegankelijk. Daar krijgen we dus jammer genoeg niet veel van te zien. Bij hotel Prins Hendrik stoppen we voor koffie met heerlijke zelfgemaakte appeltaart. Dan gaan we met een slinger landinwaarts door het dorpje Oost en verder over de kruin van de smalle oude zeedijk langs een oude kolk; de nieuwe zeedijk ligt er omheen. De wind heeft hier aardig vat op ons, het kost af en toe moeite het evenwicht te bewaren. Dan weer een slinger door Oosterend, een mooi authentiek dorpje. Hier eten we onze boterhammen op een bankje in de zon. Maar we zitten niet helemaal uit de wind, dus we blijven er niet lang. Nog een klein stukje Waddendijk volgt en ook weer een stukje over de kruin van de oude dijk, dit keer buitendijks. Dan gaan we definitief landinwaarts richting De Waal. We tornen tegen de wind in en dat maakt het zwaar. Het is ook bewolkt geworden en af en toe vallen er wat spetters. We zijn blij dat we in De Waal even kunnen uitrusten in een restaurant met een kop thee. Daarna is het niet ver meer naar Den Burg.

In Oudeschild drinken we koffie en chocolademelk bij de haven. Dan nog een laatste stukje Waddendijk. Het is weer hard gaan waaien, dit keer tegenwind en dat kost de nodige moeite. De laatste zeven kilometer gaat het door open land, pal tegen de wind in. Ze wegen zwaar, die laatste loodjes, maar we redden het. De auto staat er nog. Het is mooi geweest.

Einde Texelpad.

De veerboot op het Marsdiep.

De Koog.

De vuurtoren op het noordelijkste puntje van het eiland.

De Cocksdorp.

De Schorren.

Oosterend.

Den Burg.

Tuunwallen.

Karakteristieke schapenboet.

Oudeschild.

De Hoge Berg.

Den Hoorn.