Els' Wandelverslagen

Verslag van het Trekvogelpad, 2005/2008.

Het is heel rustig, we hopen natuurlijk wild te zien, maar moeten het helaas met alleen maar de sporen doen: wildwissels en heel veel wroetsporen van wilde zwijnen.

Volgende

Naar boven

Zondag 19 augustus 2007

Otterlo - Hoenderloo 13 km

Vorige

We nemen de bus van Hoenderloo naar Otterlo dwars over de Hoge Veluwe en na een kop koffie gaan we om half 11 aan de wandel. Het is goed weer, veel beter dan een paar dagen geleden voorspeld en dat komt goed uit, want dit stuk door de Hoge Veluwe wilden we lopen voor in september de bronsttijd begint. Dan worden er diverse paden afgesloten en zou ook het Trekvogelpad met een omleiding te maken krijgen, waardoor we wellicht een interessant stuk zouden missen. Al snel bereiken wij de ingang van de Hoge Veluwe. Het is al druk, maar één kassa open en we staan een kwartier in de rij voor toegangskaarten. Maar dan kunnen we erin en het is prachtig in het nationale park. De grootste drukte is op de fietspaden en er zijn ook nogal wat auto's op weg naar het Kröller-Müllermuseum. Weinig wandelaars. De route mijdt gelukkig zoveel mogelijk de verharde paden, zodat het heerlijk rustig wandelen is.

Veel heuveltje op, heuveltje af door het bos, maar ook langs open stukken. Er groeit hier weinig hei, dus kunnen we dit keer niet echt van de bloeiende hei genieten. We speuren wel naar wild, lopen zelfs te fluisteren, maar de dieren hebben zich natuurlijk op de rustigste plekken teruggetrokken. We zien alleen maar mestkevers en mieren. Het Kröller-Müllermuseum slaan we over, daar moet je toch echt wel de tijd voor nemen, maar we bekijken wel het bezoekerscentrum en het Museonder. Na een broodje bij de Koperen Kop (hier wel druk) volgt nog een mooi stuk, onder anderen door een drassig gebied over vlonders en langs de vijvers met prachtige waterlelies bij het Jachtslot Sint-Hubertus, waar het ook weer druk is. Dan keert de rust weer terug tot de uitgang bij Hoenderloo. Dit was de Hoge Veluwe. Veel te weinig van gezien. We moeten hier echt nog een keer terug.

We gaan een weekend wandelen. Het weekendweer ziet er aardig goed uit. Deze hele koele en wisselvallige zomer wachten we al op de zomer. We moeten het een beetje van de betere dagen hebben. Het oorspronkelijke plan was met openbaar vervoer naar Hoenderloo te reizen, in twee dagen naar Brummen te lopen en vandaar met de trein weer terug, maar de overnachtingsadressen in Loenen bleken vol of niet bereikbaar. Dus dan toch maar met de auto en een hotel in de buurt zoeken. Zo zijn we dus vroeg uit Eelde vertrokken en nemen in Loenen de bus. Reistijd met een overstap in Apeldoorn 50 minuten (rechtstreeks 12 km). In Hoenderloo beginnen we maar weer eens met koffie mét in Hotel-Restaurant De Boer'nkinkel. Daarna volgt een prachtige route. Typisch Veluwe: bos en hei, af en toe een beetje omhoog en omlaag.

Er staan opvallend veel paddestoelen in het bos. Dat zal wel met het natte weer van de laatste tijd te maken hebben. De natuur is trouwens toch al behoorlijk herfstachtig, dit in tegenstelling tot vorig jaar, toen bleef het nog heel lang zomer. Nu zie je al veel verkleurend en vallend blad, heel veel eikels, beukennootjes en kastanjes. Bertus laat me zien hoe je wilde kastanjes eet; dat deed hij in zijn jeugd ook altijd. Het is niet zo zonnig, maar wel droog en niet al te koud.

We lopen lekker, maar schieten niet zo op, omdat er zoveel te zien is. Na een stuk langs de Vrijenbergerspreng (een al in de Middeleeuwen gegraven beek) met daarin een paar keurig aangelegde watervallen arriveren we in Loenen en zoeken we de auto weer op. We overnachten in het Huis te Eerbeek.

Pauze bij de Franse Berg.

Hoenderloo, Heldringkerkje.

Schenkenshul, hoogste punt van het Trekvogelpad, ca 80m.

Op de Schansenberg.

De 'Kleine Waterval' bij Loenen.

Katholieke kerk, Loenen.