Els' Wandelverslagen

Verslag van het Veluwe Zwerfpad, 2010 - 2015.

Dinsdag 25 februari 2014

 

Vierhouten - Elspeet 7,2 km

Voor ons traditionele trouwdaguitje hebben we een hotelarrangement op de Veluwe geboekt om van daaruit een stukje VZ-pad te lopen. Vandaag een combinatie van reizen en wandelen, ideaal na een druk weekend en een dito maandag. De winter is heel zacht geweest, de afgelopen dagen waren lenteachtig en al is er voor vandaag wat regen voorspeld, ziet het er toch niet slecht uit; we vertrekken met zonnig weer. We parkeren de auto in Elspeet en nemen de bus naar Vierhouten. Het begint helaas wat te spetteren en we nemen eerst maar een kop warme chocolademelk (koffie hadden we onderweg al bij een benzinestation gehaald) met een punt appeltaart. Als we gaan lopen is het weer droog en wordt het lichter. Er staat een frisse wind, maar het is zeker niet onaangenaam. We lopen al snel de Elspeetse hei op. Veel fluitende vogels, een roffelende specht en boven het heideveld fladderen uitbundig kwinkelerende veldleeuweriken, vroeg toch! Even verder een zingende lijster in de bosrand, de eerste die we horen dit jaar, we krijgen een echt voorjaarsgevoel. Het is mooi lopen hier op de hei, met een paar flinke heuvels.

We hebben een wat onplezierige ontmoeting met een paar vrouwen van een hondenuitlaatservice (denken wij gezien het aantal honden dat ze bij zich hebben). Enkele honden zijn aangelijnd, maar andere niet en die komen enthousiast naar ons toe gerend. Ik ben minder enthousiast; er zitten best een paar grote bij en ik vind het nou eenmaal niet prettig door vreemde honden besprongen en besnuffeld te worden. De ‘dames’ zijn van het slag dat zich daar niets bij kan voorstellen. Op ons toch niet onvriendelijke verzoek de honden bij zich te houden uiten ze luidkeels hun ongenoegen en we “kunnen toch gewoon doorlopen”. Nou, dat waren we net niet van plan, want we willen boven op de heuvel juist even wat rondkijken over het prachtige landschap. Vooral ook omdat hier vlakbij het huisje staat, waar Bertus’ grootouders gewoond hebben en Bertus hier dus heel wat keren met zijn broers en zussen, neefjes en nichtjes door de hei gestruind heeft. Enfin, het hele zootje druipt af; het zal wel nooit gaan boteren tussen hondenliefhebbers en minder liefhebbende wandelaars. Wij proberen te ontdekken waar in de bosrand dat huisje stond. We lopen zelfs een stukje terug via het fietspad en zien wel een huisje dat erop lijkt. Het zou het kunnen zijn, maar het is toch zeker 35 jaar geleden dat we er voor het laatst waren en er is veel veranderd.

Sonsbeek

We gaan weer verder op de route, helemaal over de hei en op het laatst nog een stukje bos. Als we het bos uitkomen en nog een stukje vol in de wind door open veld op Elspeet aan lopen, begint het te regenen, zal je net zien. Maar het regent niet zo hard dat we erg nat worden en al snel zijn we dan bij de auto. We rijden eerst nog even terug richting Vierhouten om te zien of we het huisje vanaf de wegkant nog kunnen vinden en concluderen dan dat het huisje wat we zagen waarschijnlijk toch wel het goede was. We kunnen er niet goed bij komen, het regent nog steeds, dus keren we om en rijden vervolgens naar ons Hampshire hotel Mooi Veluwe tussen Garderen en Putten.

Volgende

Naar boven

Vorige

Gisteravond prima gegeten in het hotel en goed geslapen. We parkeren de auto aan het beginpunt van de wandeling in Elspeet; tussen 9u en 14u30 komen er geen bussen in Leuvenum. Bij Bakker Piet drinken we een kop koffie en kopen we belegde broodjes voor onderweg. Dan gaan we op pad. Het is goed wandelen, nu nog fris, maar redelijk zonnig, droog en weinig wind. We passeren de schaapskooi van Elspeet. De schapen zijn al vertrokken naar de hei en hebben, aan de keutels op ons pad te zien, dezelfde route genomen als wij, Schapendrift heet het ook. We komen ze even later tegen op een bospad, ze zijn blijkbaar al weer op de terugweg. De hond houdt de kudde ijverig in bedwang en ze passeren ons zeer gedisciplineerd. De route voert opnieuw over de mooie Elspeetse hei (ook nu weer leeuweriken!), nu een ander gedeelte. Er groeit vrij veel pijpestrootje, in dit jaargetij prachtig goudgeel en mooi contrasterend met de donker paarsbruine hei. Veel reliëf in het landschap met mooie vergezichten.

Woensdag 26 februari 2014

 

Elspeet - Leuvenum 16,6 km

Als we de Stakenbergweg zijn overgestoken lopen we het gemeentebos van Nunspeet in. Hier worden grootscheepse herstelwerkzaamheden gerealiseerd, vooral op het Hulshorsterzand. Ons pad wordt als transportroute gebruikt en is zo kapot gereden dat het nauwelijks beloopbaar is. We proberen zoveel mogelijk langs de wat hardere, maar hobbelige randen te lopen, maar dat lukt niet overal. Het is heel zwaar lopen, lijkt meer op een flinke conditietraining dan een prettige lange-afstandswandeling. De twee kilometer duren zo heel lang! (Maar we hebben wel erger meegemaakt. We hoeven alleen maar terug te denken aan het Forêt de Grémecy in Lotharingen en we lopen bijna fluitend dit pad.) Gelukkig slaan we dan af en pikt de route een stukje Hulshorsterzand mee. Op sommige plekken is de bovenlaag afgeplagd om het zand weer te laten stuiven. De ondergrond is nog wel hard, dus goed beloopbaar. Op een bankje eten we onze broodjes, blijven niet te lang zitten, want de wind is fris.

Dan lopen we het bos weer in langs de Leuvenumse Beek. De beek is hier en daar verlegd, heeft weer een meer natuurlijke loop gekregen. De route is niet veranderd: zo lopen we over een leuk paadje over de wal, langs een droge greppel, de beek ligt verderop. Maar af en toe lopen we opeens ook weer naast de beek. Er zit veel stroming in en we hopen ijsvogels te zien. Zoals altijd vergeefs, hoewel we in de oever wel nestgaten zien. Mooi op tijd zijn we bij hotel-restaurant De Zwarte Boer, waar we niet lang hoeven wachten op de bus die ons in 10 minuten terugbrengt. We rijden, hoe toepasselijk voor dit trouwdaguitje, langs de kapel op landgoed Staverden waar we 34 jaar geleden trouwden en langs het kasteel waar onze trouwfoto’s gemaakt werden. Terug in het hotel duiken we heerlijk een uurtje de hotelsauna in. Morgen niet meer wandelen; wij gaan dan naar mijn jarige moeder in Nunspeet en dan naar huis.

Weer een berg beklommen!