Els' Wandelverslagen

Verslag van het Zevenwoudenpad, 2006 - 2007.

In Oostmahorn leggen we aan op het terras van Paviljoen Lauwersmeer voor een Noorse uitsmijter: zalm in plaats van ham, hmmm, vergezeld van een glas witte wijn. We kunnen er dan weer even tegen en gaan verder, ons vergapend aan een spiksplinternieuw Landalpark, gebouwd als een oud-Hollands stadje. Het is pure kitsch, maar ziet er ook prachtig uit. Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken. Tot Ezumazijl lopen we nog over de dijk, maar daarna volgen we een weg door buitendijks land, Ezumakeeg. Een prachtig natuurgebied met veel water en vogels. Niet veel later staan we weer bij de auto.

Volgende

Naar boven

Zaterdag 30 september 2006

Lauwersoog - Dokkumer Nieuwe Zijlen 15,5 km

Vorige

Openbaar vervoer is hier nogal omslachtig of duur (taxi), dus staan we om half 10 in Dokkumer Nieuwe Zijlen te liften. Ook dit verloopt wat moeizaam, men wil niet zo stoppen vandaag of moet de verkeerde kant op, maar uiteindelijk, met drie keer een lift, zitten we toch om kwart voor 11 op het terras van Restaurant Wadden Zeezicht aan de koffie met appeltaart en een prachtig zicht op Schiermonnikoog en de Waddenzee. Even later zetten wij dan onze eerste schreden op het Zevenwoudenpad en al gauw lopen we Friesland in.

De eerste 4,5 km gaan over de Waddendijk. Het is prachtig weer en helder; we kunnen zelfs de oostkant van Ameland met de Oerdblinkert zien. Wel oppassen hier voor de schapenkeutels en ook het wat hoge gras maakt het lopen niet echt makkelijk. Dan buigen we zuidwaarts langs het Lauwersmeer. Veel vogels zien we, vooral eenden op het water en veel ganzen op het land of in de lucht.

De hele week al wordt er voor vandaag prachtig weer voorspeld, maar als we vanochtend starten is het grijs en nevelig. Er blaast een stevige frisse wind, maar gelukkig in de rug. Het is maar een korte etappe vandaag, vrijwel rechtdoor in westelijke richting over het voormalig jaagpad langs het Dokkumer Grootdiep, nu een fietsroute. Een groot deel van het pad is echter bedekt met bergen grond vanwege werkzaamheden aan de beschoeiing en het dijkje. Aan het onkruid dat erop groeit te zien ligt het er al een poos zo bij. Zonde van het fietspad; lopen gaat nog wel, maar op de fiets is het toch wel survivalen.

Veel beleven we verder niet, al zien (en ruiken!) we wel een dood schaap onderaan de dijk naast ons liggen, buiten het zicht van de boerderij aan de andere kant. Toch de politie maar even gebeld, maar die zijn niet van plan iets te ondernemen. Daarna nog een paar voorbijgangers aangeklampt, maar die wonen niet echt in de buurt en kennen ook de boer niet. Nou ja, blijkbaar is een dood schaap de gewoonste zaak van de wereld in Friesland. Bertus heeft last van zijn voeten, dus lopen we in Dokkum rechtstreeks naar het busstation om met de lijntaxi weer terug naar Dokkumer Nieuwe Zijlen te rijden.

Een beetje laat (gaan we wel, gaan we niet) parkeren we om 12 uur de auto bij het busstation van Dokkum. Het is prachtig weer, blauwe lucht en met een graad of 12 bepaald niet koud. Eerst dwalen we wat door de straatjes van Dokkum, een leuk stadje, en lunchen we met een broodje haring en wat kibbeling. Dan gaan we serieus op pad, langs het Bonifatiuspark het stadje uit.

We lopen over lange rechte wegen, maar het landschap met kleinschalige weiden omzoomd door elzensingels is mooi. Wel jammer dat de smalle Trekweg tussen Dokkum en Damwoude vrij druk bereden wordt door (sluip?)verkeer. We moeten regelmatig de berm in, want snelheid minderen doet men nauwelijks. Na een kilometer of 9, in Broeksterwoude, ben ik wel toe aan een sanitaire stop. Een café is er niet, maar we komen wel langs een dorpshuis waar, gezien geparkeerde auto en fiets, mensen moeten zijn. De deur is ook open en toiletten aanwezig, maar geen levende ziel te bekennen. Dan maar zonder vragen, ook een vorm van wildplassen.

Verderop bij het natuurreservaat De Houtwiel gaat het een beetje mis. Vanaf het zandpad waarop we lopen, de Goddeloze Singel, zouden we een klein stukje door het gebied moeten lopen. We zien geen markering en volgen de beschrijving in het boekje, maar er is geen rode paaltjesroute meer. Wel een gele, maar die blijkt met een grote boog langs de buitenrand van het gebied te lopen en niet erdoorheen zoals de bedoeling was. Omdat het hier erg mooi is en we voor ons Veenwouden zien liggen en dus niet echt verdwalen, lopen we maar door. Alleen gaat de tijd wat dringen; we willen in Veenwouden graag de bus van half 5 halen en vanaf ons geplande eindpunt in Kuikhorne is het nog 2 km lopen naar de bushalte bij het station. Als we een medewandelaar een hek door zien gaan de weilanden in richting Veenwouden, vragen we hem of we er zo inderdaad kunnen komen en dat kan. Het pad vervolgen zou nog een fikse omweg zijn. En zo bereiken we via de zompige weilanden en soms over een hek klimmen de rand van het dorp en zijn we op tijd voor de bus. De Goddeloze Singel en Kuikhorne hebben we niet meer gezien.

Startpunt

Lauwersmeer.

Ezumazijl.

Ezumakeeg.

Dokkumer Nieuwe Zijlen.

Langs het Dokkumer Grootdiep.

Dokkum.

Bonifatius.

Damwoude.

Omgeving Broeksterwoude.

De Houtwiel.