Bousieyas - St. Dalmas le Selvage

Els' Wandelverslagen

Verslag van de GR 5, vanaf 2003.

De afdaling gaat bijna helemaal over smalle balkonpaadjes langs steile hellingen. Op zich mooie paadjes, maar met veel steenslag en ik ben daar natuurlijk niet op mijn gemak. Maar Bertus coacht mij er mooi doorheen en voor mijn doen dalen we nog redelijk vlot. Wel beginnen de beenspieren wat te protesteren. De zon komt steeds van een kant en ondanks goed smeren begin ik te verbranden en wordt het zwaar door de warmte. In St. Dalmas (1500 m) duiken we eerst een terrasje op, lekker onder de parasol met veel koud drinken. We eten hier ook een heerlijke salade en zoeken dan een beschaduwde plek op om een lange siësta te houden.

Daarna proberen we terug te liften naar de auto, maar er is maar weinig verkeer. Wat te doen? Lopen naar St. Étienne is volgens het boekje niet ver of erg lastig. Toch maar proberen dan, er is nog tijd genoeg. Maar na zo’n 20 minuten geef ik het op. Teveel last van de warmte, daar zijn we ook nog niet aan gewend, doorgaan zou niet verstandig zijn. Dus maar weer terug en weer proberen te liften, we staan in de brandende zon, niet echt fijn. Maar het lukt. We kunnen wel niet mee tot Bousiéyas, maar wel tot de kruising met de weg daar naar toe. Ook hier gaat het niet vlot, het zijn vooral motoren op weg naar de col de la Bonette. Wel de nodige auto’s vanaf de andere kant, maar daar hebben we niets aan. Totdat opeens een Nederlandse auto uit de richting Bousiéyas en de col de la Bonette komt. We herkennen de bestuurder! Het zijn Carol en Hilly die op weg zijn naar St. Étienne om ook het laatste stuk van de GR5 te gaan lopen. Wat een ongelooflijk toeval! We wisten dat ze vandaag zouden arriveren, maar dat we ze hier nu tegenkomen. We kennen hen al jaren, ooit ontmoet in Lotharingen en sindsdien altijd contact gehouden via websites en mail. Hilly stapt uit en Carol keert de auto om samen met Bertus onze auto in Bousiéyas op te halen. Liftproblemen opgelost. Daarna keren we terug naar St. Étienne waar zij zich installeren op de camping en we even wat bijpraten. Het begint verderop weer te onweren, maar bij ons blijft het droog. Ik zit er inmiddels wel doorheen, teveel hitte vandaag, dus vroeg het bed in.

Afgelopen donderdag zijn we in het dal van de Tinée gearriveerd. We waren van plan geweest op de camping bij het plaatsje Isola te gaan staan, mooi centraal in het dal en per bus te bereiken vanuit Nice en St. Étienne. Maar toen we daar aankwamen vonden we de camping nogal een gribus: beetje verwaarloosd, vlak aan de weg en grind in plaats van gras. Dus verder zoeken, maar dik gezaaid zijn de campings hier niet. Doorgereden naar Auron, maar daar konden we geen camping vinden. Dus toen maar door naar St. Étienne, het werd al wat laat. Eigenlijk hadden we hier niet willen staan, want er is geen elektriciteit beschikbaar en de auto mag niet bij de tent staan. Dat is niet zo handig met ons koelkastje en de plannen om hier alleen ons kleine tentje op te zetten. Er heerst namelijk een hittegolf, dus de grote tent niet nodig voor slecht weer, zo dachten we, en ook lijken de plekken niet zo groot. Maar de camping valt alleszins mee; klein, gelegen aan een recreatiemeertje, goed onderhouden, goed sanitair. Er zijn kleine plekken, maar ook grotere en wij krijgen de allergrootste, een mooie ruime plek met veel schaduw, waar onze tent royaal kan staan. Voor de koelkast kunnen we koelelementen van de camping lenen en dagelijks omwisselen. Vrijdag gebruiken we om te acclimatiseren en even de omgeving wat te verkennen. We hebben het idee om de afdaling van de col des Fourches naar Bousiéyas nog eens over te doen en dan via de officiële route, maar als we daar zijn begint het te regenen. Terug maar weer naar de tent, het onweert en regent steeds harder en er vallen grote hagelstenen. De regen houdt een paar uur aan.

Vandaag gaan we een korte tocht maken, zo is het idee, vanwege de hitte en om in te lopen. We vertrekken vroeg naar Bousiéyas (1883 m) en gaan daar om 7u30 lopen. Het is al weer helemaal opgeklaard, alleen nog wat heiig door al het verdampende vocht van gisteren. We stijgen eerst rustig over een grindpad, verderop over wat steilere bospaadjes. Goed te doen, maar het begint al snel warm te worden. Even een pauze op de bergweide en dan verder zonder problemen naar de col de la Colombière (2237 m).

Zaterdag 4 juli 2015

Bousiéyas - Saint-Dalmas-le-Selvage 3.15 u / 4.30 u / 9,2 km