Els' Wandelverslagen

Verslag van de GR 5, vanaf 2003.

Volgende

Naar boven

Zondag 28 juli 2013

 

Brunissard - Château-Queyras - Ville-Vieille 2.45 / 4.45 u / 10 km (+ 0.45 u / 3,1 km)

Vorige

Slecht geslapen: kamer delen met anderen, slecht matras, te warm. Maar vroeg op en na het ontbijt even na 8 uur vertrekken we, profiteren van de ochtendkoelte. We moeten een stukje over de weg, afdalend naar La Chalp (1685 m), daarna het bos in via een steil stijgend paadje. Bij sommige etappes verwacht je enge toestanden en komen ze niet, andere lijken makkelijk en vallen tegen. Vandaag is zo’n laatste. We blijven op het smalle bospaadje dat al gauw een balkonpad wordt. Dat betekent voor mij extra geconcentreerd lopen, vermoeiend.

Maar na ongeveer een uur komen we bij een dorpje (1693 m) en vervolgt de route via een landweg verder omhoog. Het begint al goed warm te worden. We arriveren vervolgens bij een meertje, het Lac de Roue (1854 m), waar we eigenlijk wel een poos hadden willen doorbrengen, maar eerlijk gezegd valt de plek nogal tegen. Aan een picknicktafel eten we wat uit onze ‘panier picknick’, waar allerlei lekkers in zit, maar het brood is kennelijk vergeten; beleg is er wel. We gaan dan verder, er wacht nog een afdaling van 500 m. Voor vanmiddag zijn onweersbuien voorspeld, maar daar is nog niets van te merken, het is erg warm. Over de afdaling zal ik niet veel woorden vuilmaken: steil, stenig, dennenappels, haarspeldbochten, steile rotsen. Ik huppel dus niet bepaald de berg af. Halverwege even een plateautje om uit te rusten, spieren te ontspannen en een appel te eten. Een Zwitsers gezin met een ezel die de bagage draagt passeert ons. We gaan weer verder en ik ben blij als we uiteindelijk veilig en wel beneden zijn en weer op een normale weg staan. Waar we vervolgens bijna afgereden worden door motoren.

In Château-Queyras (1350 m) duiken we het eerste het beste terrasje in de schaduw op voor een koel glas. De Zwitsers zitten er ook te eten, hebben hun ezel even in een weitje geparkeerd. Onze picknicks zijn op, maar we hebben trek, dus toch nog wat eten. Bertus neemt een bord tagliatelle en ik een stuk hartige taart met sla. Het gaat allemaal op, we komen weer helemaal bij. Dan moeten we nog verder naar Ville-Vieille waar we zullen overnachten. In Ch.-Q. is geen accommodatie. We kunnen kiezen: in een half uur via de drukke weg of aan de andere kant van de rivier via een landweg. We kiezen voor het laatste, hebben tijd zat. De landweg stijgt geleidelijk, een beetje meer dan ons lief is in deze warmte, maar vooruit, het is een leuker pad dan aan de overkant. Dan weer een stukje omlaag naar Ville-Vieille, even zoeken naar een brug om een zijriviertje over te steken, we zien de parasols van een terras al aan de overkant. Hier strijken we even later neer in de schaduw voor een koel drankje en later een heerlijk ijsje; we kunnen vanaf 4 uur pas terecht in de gîte waar we overnachten.

We worden daar aardig ontvangen. Krijgen een kamer voor onszelf, al kunnen er 5 mensen slapen: een stapelbed van 3 verdiepingen en een 2-persoonshoogslaper. Ook op de kamer een douchecabine en wastafel; het toilet is in de gang tegenover onze kamer. Deze gîte, Les Astragales, is een voormalige boerderij, erg oud en zeer authentiek. Er is een tuin met ligstoelen, te bereiken vanuit de eetzaal (met gewelven) via een opstapje door het raam, buiten is dan een trap naar beneden, heel bijzonder! Na de douche brengen we er de uren voor het diner door, al loop ik nog even naar een heel grote winkel met streekproducten om wat rond te kijken. We zitten ’s avonds aan tafel met o.a. een Frans stel dat gisteren ook in Brunissard overnachtte. Verder andere Fransen en apart van onze tafel een groep luidruchtige Italianen. Het eten is heerlijk en overvloedig: soep, sla met noten, ham en spek, rijst met vis in een tomatensaus en toe een stuk bladerdeegtaart met room en bosvruchten. De eigenaren en de kok eten gezellig met ons mee. Na het eten nog even een ommetje en daarna liggen we er vroeg in, Bertus helemaal onderin, ik op de eerste etage. Blaren zijn gelukkig niet veel erger geworden.

Brunissard

Daar gaan ze weer!

Lac de Roue

Château-Queyeas

de Guil

Maandag 29 juli 2013

We worden wakker met regen en onweer. Dat is een dikke tegenvaller. Na het ontbijt nog geen verandering en we weten niet hoe lang de regen zal aanhouden. Zo gaan we geen klim van 1000 m maken en we besluiten de tocht af te breken. Er gaat om half 9 een bus naar Guillestre. Met nog een passagier staan we in het bushokje te wachten als er een taxi arriveert, die de bus blijkt te vervangen. Omdat de andere passagier een trein moet halen, drukt de chauffeur het gaspedaal fors in. De weg gaat door een kloof, bochtig en vaak smal. Hier en daar moet de chauffeur grote stenen op de weg ontwijken, die door de regen van de rotsen zijn gekomen. Enfin, het is gaat allemaal goed en in een half uur staan we op het station. Daar blijkt om half 10 een bus naar Briançon te gaan. Die is mooi op tijd (komt vanaf Marseille) en om kwart over 10 staan we weer bij de tent. De zon breekt net door! Maar dat is maar even, het regent een groot deel van de dag, ons besluit is goed geweest.