Val d Isere - Bessans

Els' Wandelverslagen

Verslag van de GR 5, vanaf 2003.

We steken ook nog wat puinhellingen over, maar dan wordt het allemaal weer wat beter en kunnen we (ik dan, Bertus genoot al) meer genieten van de prachtige vallei van de Lenta. We zien op afstand twee steenbokken, hierop attent gemaakt door een Frans stel dat door een verrekijker staat te turen. Verderop gaan we van de officiële route af, volgen de aftakking het dal in om in Bonneval te kunnen overnachten. De eerstvolgende overnachtingsmogelijkheid op de originele route zou te ver zijn. We volgen een stukje de weg, maar op het laatst een steil paadje naar beneden. Ik krijg weer last van zwabberknieën. Beneden is het nog een klein stukje naar Bonneval (1800 m), een nog vrij authentiek bergdorp, niet bedorven door de wintersport, waar we inchecken bij het eerste hotel dat we zien. We zouden eigenlijk naar een gîte d’étappe, waar alleen plek was op een dortoir, maar voor niet zoveel euro’s meer hebben we nu een eigen kamer met eigen toilet en een heerlijk bad, waar ik meteen gebruik van maak terwijl Bertus naar de Tour kijkt.

Naar boven

Donderdag 14 juli 2011 (Nationale feestdag Frankrijk)

Val-d'Isère - Bonneval-sur-Arc 5.30 u./9 u./13,5 km

Er zijn van die punten op de GR 5 waar je met bepaalde gevoelens naar uitkijkt; verwachtingsvol of met enige vrees. De Donon was er zo een, de Brévent en vandaag weer zo’n moment; de col de l’Iseran staat op het programma, met 2770 m het hoogste punt van de GR 5, 900 m stijgen, 1000 m dalen. Hoe zal het zijn, hoe zal het gaan? We starten vanmorgen bij de Spar naast het hotel voor het nodige voedsel voor onderweg. Om half 9 op pad. Het heeft vannacht niet meer geregend, maar de wolken hangen nog laag, al probeert de zon er af en toe doorheen te piepen. Het eerste stuk stijgt vrij steil over een paadje dat langs en over een skipiste slingert. Maar goed te doen, al moeten we regelmatig even op adem komen. Daarna is de stijging geleidelijker met af en toe een steiler stuk. We komen boven de boomgrens en lopen de wolken in. Echt mistig wordt het niet, de wolken trekken ook wel weer wat op, maar we hebben helaas niet het mooie zicht op de besneeuwde bergtoppen.

We moeten af en toe even op adem komen, maar het gaat eigenlijk heel goed. Het is een beetje fris, maar niet echt koud en dat is bij deze inspanning heel prettig. Als we even pauzeren en gaan zitten moet er wel een jack aan vanwege de kille wind. Om kwart over 12 zijn we op de col waar we ons eerst laten fotograferen uiteraard. Een mijlpaal. Het is druk met auto’s, motoren, fietsers die ook op de foto gaan, en wat wandelaars. Wij belonen onszelf in het restaurant met een lekkere kom soep.

We nemen de tijd, hoeven alleen nog maar een paar uur af te dalen. In totaal zijn we ongeveer een uur boven. Dan gaan we weer; het kost eerst wat moeite het juist pad naar beneden te vinden, de markering is niet overduidelijk en wordt hier en daar aangegeven d.m.v. een stokje met een rood-wit lintje eraan. Dan vinden we het, ik had al gehoopt dat dit niet het goede was: een knettersteil pad met steenslag, rotsen en ernaast steil naar beneden, kortom een rotpaadje! Ik zie het niet zitten, zou het liefst over de weg gaan lopen, maar die ligt een eind onder ons. We schieten dus niet bepaald op. Als we het eerste steile stuk gehad hebben wordt het wel wat beter, maar later volgt er nog een eng stuk door de gorge van de snelstromende beek de Lenta, een smal paadje met beneden ons de door het kloof denderende water. Hier zijn kettingen aan de rotsen bevestigd om je aan vast te houden, maar veel makkelijker wordt het er niet van.

Het pad is fraai en makkelijk te bewandelen, landweggetjes, niet helemaal vlak, soms een beetje stijgen en dalen. De wolken hangen nog geen 100 m boven ons, dus zien we niets van al het fraais wat we om ons heen vermoeden. Later begint het wat op te klaren, maar de toppen blijven voorlopig in de wolken. Om 11 uur zijn we in Bessans (1705 m). Na een kop koffie op een, inmiddels zonnig, terras gaan we op zoek naar een bus die ons naar Modane kan brengen. Die blijkt pas om kwart over 5 te gaan! Dat wordt dus weer liften, maar het valt nog niet mee; er is weinig verkeer wat, komend van de col de l’Iseran, de goede kant op gaat. Uiteindelijk met vier verschillende lifts, arriveren we om kwart voor 2 bij het station van Modane. Kaartjes gekocht, eerst met een bus om half 3 naar St. Pierre d’Albigny, een gehucht waar we moeten overstappen op de trein van 16.20 u. naar Landry. Die komt een half uur te laat, zodat we bijna een uur op het stationnetje zitten te hangen. Dan nog vijf kwartier naar Landry, waar we even na zessen aankomen, en nog een paar minuten lopen naar de camping. Hè, hè, wat een reis. Nu eerst maar eens een paar dagen rust; er wordt weer slecht weer voorspeld. En dan zien of we nog verder naar Modane kunnen lopen.

Als we wakker worden is het somber. De wolken hangen laag in het dal. We besluiten dat het zo geen zin heeft weer naar ruim 2400 m te klimmen en over een ‘balkonpad’ te lopen met nul uitzicht. Ik weet niet zeker wat het ‘sentier balcon’ precies inhoudt, maar als het is wat ik een beetje vrees, namelijk een smal pad langs een steile afgrond, dan mogen daar wel een heleboel mooie vergezichten tegenover staan. De keus is snel gemaakt, we voelen ons nog een beetje moe van gisteren, we nemen de GR 5E-variant door het dal naar Bessans. De route is bovendien veel korter en dat is een bijkomend voordeel, want we moeten nog terugreizen naar Landry. Het is nog behoorlijk fris als we vertrekken, het eerste uur loop ik met mijn jack aan.

Terugblik op Tignes.

Vrijdag 15 juli 2011

Bonneval-sur-Arc - Bessans via GR 5E 1.30 u./2.30 u./8,5 km

Naschrift

Het werd slecht weer, zaterdag nog niet, maar zondag een hele regendag lezend in ons tentje doorgebracht. Maandag met goed weer naar Modane gereisd en de tent daar op de camping neergezet. Maar volgens de vervolgens geraadpleegde météo, zou het dinsdag weer erg slecht weer worden en zag het er niet naar uit dat het voor het weekend zou verbeteren. Dat betekende dat we deze vakantie geen gelegenheid meer hadden de overige 5 of 6 dagen naar Modane te lopen en zo zijn we dinsdagmorgen naar huis vertrokken. Volgend jaar hopelijk weer verder richting Nice!

Terugblik op Val-d'Isère

Bertus in de wolken.

Koud hier!

Bonneval

Bessans

Turkse Lelie