Els' Wandelverslagen

Verslag van het Westerkwartierpluspad, 2014/2015.

Volgende

Naar boven

Vorige

Gasteren

Donderdag 18 september 2014

 

Nuis - Jilt Dijksheide 17 km

Het is een prachtige zomerse dag, we profiteren er nog even van voordat het echt herfst wordt. We fietsen van eindpunt naar Nuis en dan aan de wandel; in korte broek. Het eerste stuk gaat via hekjes door de weilanden. Het natte gras staat behoorlijk hoog, hm … Dan moeten we een klein bosje waarin een pingoruïne moet zijn. Die krijgen we niet te zien. Het paadje zelf is nauwelijks zichtbaar, volkomen overwoekerd door distels, brandnetels en bramen, hekjes willen nauwelijks open door de plantengroei. Daar lopen wij dan in korte broek, niet echt leuk. Onderhoud, terreinbeheerder! Het is gelukkig maar een klein stukje. Weer een weiland over en dan volgens de beschrijving weer een hekje. Maar dat hekje is er niet meer. We lopen een (gelukkig klein) stukje fout, en als we niet verder meer kunnen weer terug, vinden het goede pad. Verder maar weer door de natte weilanden, snelweg over en vervolgens weer gras.

Maar uiteindelijk verlaten wij het asfalt, weer een pad door de weilanden, maar nu goed beloopbaar, en we zien voor het eerst een weiland waar ook plaats is voor bloemen en kruiden. De route wordt nu aanmerkelijk leuker. We lopen hier, in de buurt van Kornhorn, door coulisselandschap met boomsingels en mooie boerderijen met hier en daar fruitbomen. Voorbij Kornhorn wordt het nog aardiger, met stukjes over de Leidijk, een oude dijk waarop nu een mooi fietspad ligt, en af en toe wat bos. We lopen nu gelukkig wat vaker in de schaduw. We komen erachter dat we ons eindpunt toch iets verder gepland hebben dan de bedoeling was en we hebben vanavond nog een eetafspraak. We maken daarom niet de slinger over de Jilt Dijksheide, maar lopen rechtdoor over het fietspad naar de plek waar de auto staat. De heide nemen we er de volgende keer dan wel bij. Het tweede deel van de route heeft gelukkig wat goedgemaakt.

Hier lopen schapen, die houden het lekker kort, maar een eindje verder over een dijkje langs het Dwarsdiep gaat het weer mis: kniehoog gras, distels en brandnetels. Ik trek mijn sokken zo hoog mogelijk op, maar mijn benen zitten inmiddels onder de rode bulten en schrammen. Bij een vogeluitkijktoren, waar overigens geen vogel te zien is, komen we weer op een fietspad. Even lunchpauze aan op een picknicktafel met een praatje met een ouder echtpaar dat een flinke fietstocht maakt op de e-bike en ook pauzeert met cup-a-soup en een krentenbol. Hierna krijgen we nog 2 km recht asfalt te verstouwen. Horen we hier enige ontevredenheid? Ja, we vinden dit eerste stuk van de route niet leuk, voor een deel slecht onderhouden, landschappelijk niet zo interessant, we zien eigenlijk alleen eentonig groene weilanden met af en toe wat koeien of schapen. Bovendien, maar daar kan de route niets aan doen is het warm; ik zet zelfs mijn zonnehoedje, normaal gereserveerd voor de bergen, op.

Overwoekerd pad

Veel moeite om het hekje te openen

Hoog nat gras

Snipspoel

Donderdag 12 maart 2015

 

Jilt Dijksheide - Rottevalle 12,6 km

Deze week is het voorjaar losgebarsten, hoog tijd om het WKPpad weer uit de winterslaap te halen. We brengen de fietsen naar Rottevalle en parkeren de auto aan de noordkant van de Jilt Dijksheide. Dit keer maar eens beginnen met wandelen en vanmiddag terugfietsen, omdat het vannacht wat gevroren heeft en het dus vanmorgen nog fris is. We hebben koffie meegebracht en nemen voor we gaan wandelen even een lekker bakkie troost. Zoals de vorige keer al bedacht maken we nu nog even de slinger over de hei. Niet helemaal volgens de route, maar het is wel de moeite waard. Veel water hier en dat is altijd mooi om naar te kijken en om te fotograferen. Verderop een stukje door het Trimuntbos, waar ooit een klooster heeft gestaan, ook leuk lopen. Er worden veel honden uitgelaten. Dat is het voor vandaag wat natuurgebieden betreft.

Verder veel rechte stukken door open landschap, maar wel regelmatig onverhard. We lopen bij de Skieding Friesland in. Hier even pauze aan een picknicktafel met koffie en een mueslibol en dan weer verder. Mooi coulissenlandschap hier, met nog veel oude wijken; overblijfsels van de vervening. We zien reeën op enige afstand. Verderop langs de Bearend Boardsewyk duikt er opeens vanuit een tuin een prachtige pauw op op een hekje.

In Drachtstercompagnie eten we op een bankje in de zon, omgeven door paarse en witte krokussen, een boterham. Aan bankjes en picknicktafels geen gebrek op dit traject, dat is wel eens anders. Dan nog een uurtje lopen naar Rottevalle, het saaiste stuk van de route van vandaag. We fietsen in drie kwartier terug naar de auto, tegen de inmiddels aangewakkerde oostenwind in, dat valt nog helemaal niet mee. Maar toch, een heerlijke wandeling vandaag.

Grenspaal op De Skieding

Bearend Boardsewyk

Klokkenstoel Drachtstercompagnie

Rottevalle