Eelde - Zorgvlied

Els' Wandelverslagen

Verslag van het Domelapad, gelopen in 2004.

De route loopt vooral door mooie natuurgebieden, alleen het stuk langs Roden is vervelend: hier veel nieuwbouw en veel nieuwe wegen. In het centrum van Roden, tegenover Havezathe Mensinge, eten we een uitsmijter en lekker opgewarmd gaan we weer verder. In het Mensingebos zien we een paar reeën. Toch is het overal vrij druk met wandelaars.

Naar boven

Zondag 18 januari 2004

Eelde - Leek 22 km

Na weken regen en somber weer is het een prachtige zonnige zondag, hoog tijd om weer eens te gaan wandelen. We beginnen het Domelapad, wat lekker dicht bij huis is en dus geschikt voor zomaar een dagje lopen. Het eerste gedeelte slaan we over. Het stuk door Haren is niet interessant, de Meerweg, Friese Veen en De Braak bekend, al vaker gelopen. We starten bij huis en pikken na 2 km de route op bij de uitgang van De Braak aan de Hooiweg. Het is lekker lopen, eerst door de drassige noordpunt van Drenthe, langs het Eelder- en Peizerdiep. Vlak voor Roderwolde loopt de route over een smal paadje door het riet en schrikken we van een plotseling opvliegende fazant. In Roderwolde stoppen we even voor een kop koffie in Het Rode Hert.

Het is behoorlijk druk met wandelaars en fietsers. Blijkbaar hebben veel meer mensen behoefte aan een frisse neus na weken binnen zitten. De etappe eindigt in Leek, waar we door buurvrouw Sjoukje worden opgepikt. Met de bus zouden we er bijna 2 uur over gedaan hebben.

Het is een zonnige maar koude dag, prima om te wandelen. De auto parkeren we bij het Ronostrand en dan fietsen naar Leek, beetje wind, maar wel tegen, dat is jammer. Alle café's zijn nog dicht, maar een snackbar gaat net open en daar hebben ze ook koffie. Om 11 uur gaan we dan lopen. Er ligt hier en daar nog wat sneeuw en het vriest een beetje, dus de paden zijn hard. Als later op de dag de temperatuur oploopt, wordt de bovenste laag wel modderig.

Zondag 29 februari 2004

Leek - Ronostrand 19 km

In Roderesch een pauze voor een kop thee. Daarna wordt onze route avontuurlijker: we zien ons pad regelmatig geblokkeerd door grote waterpartijen en we moeten omzichtig onze weg zoeken om geen natte voeten te krijgen. Inmiddels nadert het eind van de middag. Het wordt frisser en de wandelaars verdwijnen. Om 5 uur zijn wij ook weer bij de auto.

Per fiets van Haule naar het Ronostrand. We boffen, we kunnen in het Paviljoen een kop koffie krijgen. Om half 11 gaan we lopen, het is tamelijk zonnig met een kil noordenwindje. We beginnen nu onderhand te begrijpen waarom het Domalapad aan herziening toe is. Na 500m asfalt volgt 1,5 km over een schouwpad langs een sloot, het pad is verzadigd met regenwater, zwaar lopen en saai. Bij de Zwartendijkster Schans pauzeren we 5 minuten om brandstof bij te tanken. Dan weer verder over het asfalt. Het doorgaande verkeer scheurt fors langs ons heen op de smalle weg. Bij Een West een klein stukje door het bos, een restantje zandrug. Lopen we opeens te stijgen en te dalen op de grens van Drenthe en Friesland. Dan via een zandweg weer naar het asfalt, de route is hier gewijzigd: we moeten de weg een aardig stukje volgen tot het Natuurvriendenhuis Allardsoog. Dan gaan we de hei op. Op een luw plekje leggen we de plaid neer om te lunchen en daarna nog even gestrekt in de zon. Bertus ligt al gauw naast me te snurken. Nu begint het klaphekjesparcours, een leuk stuk: bos afgewisseld met heide en ja, we passeren veel klaphekjes. Nadat we ons hier een poosje uitgeleefd hebben, lopen we het veen weer in: lange, rechte einden fiets(schelpen)pad en asfalt. Na nog een korte pauze (Bertus ligt alweer te snurken) kriskrassen we tussen Haulerwijk en Haule nog even leuk een paar kilometer in bos en langs vennen: het Blauwe Bos, een 'waardeloze'zandrug in het veen, aan ontginning ontkomen. We zien er gelukkig ook een paar reeën, dat hoort er toch eigenlijk wel bij. Via alweer een schelpenfietspad bereiken we om half 5 Haule en de auto.

Donderdag 20 mei 2004 (Hemelvaartsdag)

Haule - Zorgvlied 21,5 km

Van Zorgvlied naar Haule laten we ons vandaag vervoeren met de lijntaxi, een soort privé-taxi tegen bustarief. Eerst een stukje lopen naar de bushalte, dat wel, maar verder gaat het vlot. Maar als we om half 11 in Haule aan de route afgezet worden, is er nog geen café open; op dauwtrappers is niet gerekend, geen koffie dus. Die vinden we pas in Oosterwolde, een aardig dorp, mengeling van Drents esdorp (brink) met veenkoloniale elementen (vaarten en bruggen). De route van vandaag gaat voornamelijk door voormalige veengebieden, met stromen als de Boven Tjonger en het Grootdiep. Niets van dit veen meer terug te vinden, het is allemaal landbouwgebied. We lopen ook meest op verharde wegen, soms een schelpenfietspad. Pas 7 km voor Zorgvlied komen we op zand terecht in de boswachterij Appelscha. We wandelen dit laatste stuk vooral over mulle en stoffige (het is erg droog) zandpaden. In Zorgvlied aangekomen strijken we neer op het terras van de sfeervolle Villa Nova voor koffie en thee.