Salvagny - Moede Anterne

Els' Wandelverslagen

Verslag van de GR 5, vanaf 2003.

We blijven stijgen langs de flank van een berg tussen de prachtig bloeiende Alpenweiden. Als we de Collet d’Anterne passeren op bijna 1800 m hebben we weer een schitterend uitzicht op de besneeuwde bergen. En we zien een bergmarmot die behoorlijk dichtbij komt. Verderop zien we er nog een paar. Ontelbare bergstroompjes steken we ook over, al dan niet voorzien van een provisorisch bruggetje.

Naar boven

Dinsdag 6 juli 2010

Salvagny – Refuge de Moëde Anterne 6 u./8 u.

Goed geslapen en om half 7 op. Ook hier het ontbijt officieel pas vanaf 8 uur, maar wij kunnen om 7 uur ook wel wat krijgen. Even na half 8 gaan we op pad en na 20 minuten zijn we weer bij de brug waar we gisteren stopten. We beginnen direct met klimmen, passeren diverse flinke watervallen en lopen een natuurreservaat in.

Dan volgt een klim van ongeveer 200 m over de richel naar het Lac d’Anterne (2060 m). Valt nog niet mee, maar als we er zijn: wat schitterend, het blauwe meertje in een kom met besneeuwde bergen er omheen! We gaan hier even zitten om te picknicken en te genieten van het uitzicht.

We hebben een eigen kamer(tje) in het oude gebouw, alles is inderdaad ook schots en scheef: wanden, vloer, meubilair. Maar ons raam (met bloembak) geeft uitzicht op de Mont-Blanc! Wat is het hier weer mooi. We gaan lekker douchen in het hoofdgebouw, warme kleren aan en een welverdiend drankje in de bar. Het is behoorlijk druk in deze refuge, er zit o.a. een groep Engelsen, waarvan een deel in tenten slaapt, koud!
’s Avonds eten we een heerlijke kaasfondue aan een eigen tafeltje en dan weer met de kippen op stok, hoewel af en toe gestoord door sms’jes van Bart die ons op de hoogte houdt van de stand van de halve finale die Nederland speelt tegen Uruguay. Nederland wint met 3-2.

Een stukje verder bij de refuge Alfred Wills strijken we even neer om wat te drinken. Het is hier heel druk met wandelaars.

En nu begrijpen we meteen waarom zoveel mensen die we in tegengestelde richting tegenkwamen een jack aan hadden: er waait hier een ijskoude wind. Dus ook wij snel het jack uit de rugzak gehaald. Beneden ons zien we de refuge liggen met op de achtergrond het massief van de Mont-Blanc. Even een paar foto’s, maar dan snel verder want het is hier koud. Het eerste stuk van de afdaling is wat lastig steil, daarna gaat het prima en arriveren we al snel in de refuge Moëde Anterne (1996 m).

Dan verder, eerst een stukje omlaag langs het meer, dan omhoog naar de Col d’Anterne. Op dit stuk ligt nog veel sneeuw. Het pad en de markeringen zijn weg, we kunnen alleen maar onze voorgangers volgen. Loodzwaar is het stijgende stuk in de papperige, glibberige sneeuw, maar uiteindelijk komen we boven op 2257 m.